Als het niet zo lekker gaat op school, ligt dat hoogstwaarschijnlijk aan school.

Is het echt onmogelijk?

Hoe ging dat dan duizenden jaren lang? Was iedereen altijd dom? Hoe zijn dan kerken en kathedralen gebouwd? Bruggen en spoorlijnen? Hoe werd kleding gemaakt? Schoenen? Voedsel verbouwd? Hoe maakten de mensen verf, muziek en wol?

Dat alles heel lang kon duren is iets anders. Dat het leven nu veel gemakkelijker en comfortabeler is, is wat anders.

Alle mensen lezen en schrijven, en de wereld wordt beter en mooier. Hoe zit dat in China? In India? In grote delen van Afrika of Zuid-Amerika? Centraal Amerika?

Gaan alle kinderen naar school en zijn ze allemaal gelukkig en slim?

Doe je mee? Hoeveel kinderen zijn gelukkig in het schoolsysteem?

Hoeveel kinderen gaan dagelijks naar school omdat ze daar leeftijdsgenoten/vrienden kunnen ontmoeten?

Hoeveel tieners roken, drinken, vapen, zijn onzeker, depressief, voelen zich van alles omdat ze niet in verbinding zijn met zichzelf?

Hoeveel kinderen kiezen een opleiding of studie waar ze helemaal achter staan en bewust voor gekozen hebben, op hun 16e?

Als je dat gaat overlaten aan degenen die het huidige systeem bedacht hebben, kun je lang wachten. Of aan de mensen die er hun geld mee verdienen. Of mee willen scoren. Verandering en verbetering zit in jezelf. Als je begint bij A, kom je vanzelf bij Z. Soms met grote sprongen, soms met kleinere stappen. Beginnen. Het is een mooi actiewoord.

Er is al tientallen jaren een stroming wereldwijd van gezinnen die kiezen voor thuisonderwijs. Natuurlijk worden die mensen neergezet als radicaal, ultrareligieus, extreem, buiten de maatschappij, wollen sokken en linksdraaiende vegan havermelk drinkers, en soms nog erger. Maar wacht even, als je tegenwoordig allerlei nieuwe stromingen volgt, ben je supergoed aan het meedoen, maar als je er een labeltje homeschool bij plakt, ziet het plaatje er ineens heel anders uit…

De kern van het verhaal is natuurlijk dat etiketjes en labeltjes verzonnen zijn en eigenlijk niet heel veel zeggen. Uiteraard wel op financieel, politiek en sociaal gebied.

School wordt aangeboden door de overheid. Soms is school een particuliere aanbieder. Als deze niet voldoen, en je bent een ontevreden gebruiker, waarom zou je dan nog ermee doorgaan?

En als je het zelf ook kunt organiseren, waarom dan niet? Wat is daar tegen? Het is vele malen goedkoper, prettiger voor kinderen, en ook veel gezonder.

De nummer 1 in het rijtje anti-argumenten heeft altijd te maken met financiële verplichtingen van ouders, en dus niet de ontwikkeling van het kind, en de nummer 2 de angst voor het opgroeien als anti-sociale weirdo.

Tieners die nonstop eenzaam op hun telefoon zitten, depressief vapen, niet kunnen spellen en niets uitvoeren op school, daar praten we liever niet over. Kinderen die opgroeien zonder groepsdruk, zonder tijdstress, komen doorgaans gezonder de puberteit door, zijn zich bewust van zichzelf en zelfstandiger op hun 18e dan hun schoolgaande leeftijdsgenoten.

Als het niet zo lekker gaat op school, ligt dat hoogstwaarschijnlijk aan school. Niet aan het kind. Het is dus belangrijk om alle tijd te nemen om te kijken wat er aan de hand is. De laatste cijfers lopen tegen de 30.000 uitvallers. Wanneer vindt iedereen het prima om verder te praten over onderwijs thuis? Bij 50.000? 100.000?

Lees mee op Substack: https://lerenmetjehart.substack.com/about praat mee hier online en laat een reactie achter.

substack leren met je hart

Ontdek meer van Leren met je Hart

Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.


Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.